Sośnica japońska to gatunek zimozielonego drzewa. Uznana jest za żywą skamieniałość ze względu na to, że powszechna była już w mezozoiku. Jakie ma wymagania glebowe? Czy może rosnąć w naszym klimacie? Poznaj najważniejsze informacje o sośnicy japońskiej.
Sośnica japońska Sciadopitys verticillata
Roślina, dzięki której ogród będzie wyglądał oryginalnie, to z pewnością sośnica japońska o stożkowym pokroju. To drzewko pasuje zwłaszcza do ogrodów w stylu orientalnym. Pochodzi z Japonii i w stanie dzikim rośnie w górach Sikoku, Kiusiu i Honsiu w wilgotnych lasach, na żyznych, kwaśnych glebach. Jej obszar występowania jest bardzo ograniczony i jedynie w tych miejscach można ją spotkać. W naturalnych warunkach dorasta nawet do 40 m wysokości. Rośnie bardzo powoli, aby osiągnąć rozmiar dorosłego drzewa, potrzebuje około 100 lat. W wieku 10 lat osiąga zaledwie 1 m wysokości. W naszych warunkach osiąga wysokość maksymalnie od 7 do 8 m.
Sośnica japońska – unikatowe drzewo iglaste
O wyjątkowości tego drzewka świadczy fakt, że uznane jest za żywą skamieniałość. Co to oznacza? To jedyny żyjący gatunek z rodziny sośnicowatych. Najciekawsze odmiany sośnicy japońskiej dostępne w szkółkach roślin:
- „Sternschnuppe” – bardzo grube, ciemnozielone igły,
- „Big Filip” – igły brązowieją w okresie zimowym,
- „Gold Star” – złociste igły,
- „Golden Rush” – igły żółto-złote,
- „Aurea” – żółta barwa igieł.
Sośnica japońska – egzotyczny wygląd i dekoracyjne igły
Sośnica japońska, która występuje również pod nazwą sosna parasolowata, charakteryzuje się stożkowatym pokrojem. Małe, łuskowate igły pokrywają pędy w kolorze brunatnym. Duże igły, które mogą mieć do 12 cm, są zebrane na końcach pędów i tworzą parasolowate okółki. Po dwóch latach opadają, co jest normalnym zjawiskiem. Mogą też brązowieć, zwłaszcza wtedy, gdy przemarzną. Jajowate szyszki o długości 8–10 cm na początku są zielone, z czasem brązowieją. Na pniu ma szaro-brązową korę, która łuszczy się długimi płatami. Gdy drzewo się starzeje, gałęzie robią się bardziej obwisłe. Sośnicy japońskiej nie trzeba przycinać, ale dobrze znosi cięcie.
Sośnica japońska – uprawa i sadzenie
Nie jest to łatwa w uprawie roślina. Przede wszystkim źle znosi przesuszenie, powinna być regularnie podlewana. Latem można dodatkowo ją zraszać, bo wymaga dużej wilgotności powietrza. Powinno się ją sadzić w osłoniętych miejscach, gdzie nie ma wiatru, który mógłby doprowadzić do połamania gałęzi. W Polsce najlepiej się czuje w zachodniej części kraju. Może też być hodowana w donicy, którą w zimie powinno się przechowywać w nieogrzewanym pomieszczeniu. Cena sadzonki wynosi około 50 zł, ale kupując ją, warto zwrócić uwagę na to, w jakim stanie jest bryła korzeniowa. Stan korzeni będzie miał wpływ na to, jak szybko iglak wzrasta i czy się przyjmie. Przed posadzeniem warto wzbogacić podłoże kompostem. Sadzenie najlepiej jest wykonywać na wiosnę.
Jakie wymagania glebowe ma Sciadopitys verticillata?
Wymaga żyznych, wilgotnych gleb o kwaśnym odczynie (pH 5–6). Najlepiej się czuje w miejscach słonecznych lub półcienistych. W podłożu, na którym rośnie, nie może być wapnia, bo źle je toleruje i powoduje u niego chlorozę. Ważne jest regularne podlewanie. Młode okazy słabo znoszą mróz, dlatego najlepiej je osłaniać w czasie zimowego okresu. Podłoże warto ściółkować korą, aby zapobiec odparowywaniu wody.
Sośnica japońska jest w Polsce uprawiana przede wszystkim w ogrodach botanicznych i arboretach, ale coraz chętniej sadzi się ją również w prywatnych ogrodach przydomowych, ze względu na jej unikatowy wygląd.
