Każdemu, kto lubi mieć w swojej przestrzeni kolorowe i egzotycznie prezentujące się kwiaty, polecamy roślinę o nazwie tygrysówka. Już pojedynczy rzut oka na jej intensywne, barwie płatki wystarczy, aby całkowicie się w niej zakochać! Jeżeli myślisz o zakupie i uprawie cebulek kwiatowych i zainteresowała cię właśnie tygrysówka pawia, zapoznaj się z naszym tekstem; dowiesz się, skąd kwiat wziął się w Polsce, jak dokładnie wygląda oraz jak odpowiednio o niego zadbać.
Występowanie tygrysówki pawiej
Tygrysówka lub tygryska jest rośliną należącą do rodziny kosaćcowatych (łac. Iridaceae). Obecnie rozpoznano ok. 50 gatunków, z których najwięcej występuje w Ameryce Środkowej (od Meksyku do Salwadoru) oraz Ameryce Południowej (od Peru do północy Chile). Do Polski została przywieziona już w XVI w. i nadal pełni ona funkcję przede wszystkim ozdobną.
Tigridia pavonia – opis
Tygrysówka stanowi bardzo barwny kwiat. Ze względu na interesujący wzór plamek znajdujący się na płatkach, najbardziej znany gatunek rośliny, czyli Tigridia pavonia zyskała swoją nazwę (tygrysówka pawia).
Tygrysówka posiada ułożone wachlarzowo mieczykowate liście o zielonej barwie. Ponadto roślina składa się z sześciu listków akwitu, trzech nieco większych, które odginają się ku dołowi oraz trzech mniejszych, które są wyprostowane. Kwiaty mierzą ok. 10-15 cm średnicy. Znajdują się na szczycie pędów, których wysokość to mniej więcej 50 cm. Okres kwitnienia przypada na lipiec-wrzesień. W kwiatostanie na raz rozwija się tylko jeden kwiat. Pozostaje otwarty tylko przez jeden dzień, a dopiero nazajutrz rozwija się kolejny. Cebulki tygrysówki mają jednak dość dużo pędów, a na każdym z nich znajdować się może nawet 5 pąków.
Odmiany tygrysówki
Tygrysówka pawia posiada wiele bardzo interesujących odmian. Każda z nich posiada wyjątkowe dla niej kolory, chociaż warto nadmienić, że wszystkie ona mają także charakterystyczne tygrysie płatki. Do najpopularniejszych odmian, na które możemy się natknąć, należą:
- Tygrysówka pawia „Aurea” – posiada nakrapiany środek oraz piękne, żółte płatki;
- Tygrysówka pawia „Alba” – jak wskazuje jej nazwa charakteryzuje ją biały kolor;
- Tygrysówka pawia „Speciosa” – można dostrzec ją już z daleka ze względu na jej intensywną, purpurową barwę;
- Tygrysówka pawia „Lilacea” – posiada płatki o różowym bądź lekko fioletowym odcieniu.
Wymagania tygrysówki pawiej
Tygrysówka pawia jest rośliną ciepłolubną. Jej sadzenie i wzrost odbywa się w ciągu cieplejszych miesięcy, a na zimę cebulki należy wykopać z ziemi. Tygrysówka powinna znaleźć się w miejscu, które będzie nie tylko odpowiednio nasłonecznione, ale i umiarkowanie wilgotne i dobrze osłonięte przed wiatrem. Do jej uprawy najlepiej sprawdzają się gleby żyzne.
Roślina doskonale prezentuje się na rabatach w towarzystwie innych kolorowych kwiatów. Jednocześnie warto mieć na uwadze, że cebulowate letnie, jak irysy albo mieczyki mogą stanowić dla tygrysówki zagrożenie. Wynika to z faktu, że choroby grzybowe cebul często dotykają Tigridia pavonia; przez to inne cebulowate rośliny, znajdujące się w pobliżu omawianego kwiatu, także będą bardziej narażone na zachorowanie.
To przepiękny kwiat rabatowy, który wspaniale wygląda w połączeniu z innymi gatunkami i kwiatami. Nie potrzebuje za wiele przestrzeni, więc idealnie wypełnia wolne miejsca na kwietnikach. Rozstawa minimalna to 10 cm. Tygrysówki nie powinno sadzić się na tym samym miejscu dwa lata z rzędu. Należy także unikać sadzenia po roślinach cebulowych letnich, czyli mieczykach i irysach. Powodem są możliwe choroby grzybowe cebul, które niestety dość często dotykają tygrysówek.
Tygrysówkę można uprawiać także w doniczkach. Ładnie się prezentuje, na dodatek dobrze sprawdza się na balkonie i tarasie. Jest mało wymagająca, jednak należy zadbać o odpowiedni drenaż i otwory w pojemniku, by woda nie była zbyt mokra.
Sadzenie kwiatu tygrysówka
Sadzenie cebulek tygrysówki pawiej najlepiej jest rozpocząć wczesną wiosną (kwiecień-połowa maja), kiedy nie ma już szansy na powrót silnych przymrozków. Wówczas mamy gwarancję, że nie nastąpi przemarznięcie cebulek. Warto zatem zwracać uwagę na temperaturę oraz uważnie obserwować, jak rozwijają się inne rośliny w ogrodzie.
Ważne jest także odpowiednie przygotowanie podłoża. Można pokusić się o dodanie kompostu oraz wrzucić kilka kamyczków lub żwirku, co ułatwi drenaż. Cebulki należy sadzić na głębokości ok. 7 cm, w odległości od 12 do 15 cm od siebie. Jeżeli nie chcesz wkładać ich do gołej ziemi, umieść je w specjalnym plastikowym albo drucianym koszyczku. Dzięki temu cebulka nie zostanie zjedzona przez szkodniki, a ponadto zimą łatwiej będzie ci ją wykopać. Nie są one bowiem mrozoodporne.
Tygrysówkę pawią możesz także uprawiać w doniczkach i umieszczać je na balkonie.
Jak dbać o tygrysówkę?
Pielęgnacja tygrysówki pawiej na szczęście nie należy do skomplikowanych. Mimo to warto kierować się kilkoma ważnymi zasadami, aby móc cieszyć się tymi egzotycznymi kwiatami jak najdłużej.
Szczególnie ważne jest przestrzeganie zasad dotyczących podlewania tygrysówki. Najważniejsza jest systematyczność; roślina lubi wilgoć, dlatego warto pamiętać o regularnym dostarczaniu jej wody. Należy lać ją bezpośrednio do ziemi, tak, aby nie zmoczyć kwiatów i liści. Oprócz tego tygrysówkę pawią można delikatnie nawozić (np. nawozami mineralnymi, w okresie letnim).
Jak zostało już wspomniane, tygrysówki nie należą do roślin mrozoodpornych. Ich cebulki nie przetrwają zimy, dlatego wraz z nadejściem pierwszych mrozów (najczęściej mówi się o październiku) należy je wykopać. Na początku należy obciąć zżółknięte liście, kilka centymetrów nad cebulką. W następnej kolejności cebulę trzeba wykopać i umieścić w skrzynce wypełnionej piaskiem albo torfem. Rzeczoną skrzyneczkę przechowuje się w mieszkaniu, w suchym i jednocześnie przewiewnym pomieszczeniu. Należy pilnować, aby temperatura nie spadła poniżej 6-5 stopni Celsjusza, ale też zanadto nie wzrosła.
Tygrysówka pawia – podsumowanie
Mieczowate liście, piękne kolory płatków i urocze cętki sprawiają, że tygrysówka pawia od razu przyciąga zachwycone spojrzenia. Zdecydowanie warto mieć ją w swoim ogrodzie lub balkonowej doniczce, aby móc podziwiać, jak każdego dnia kolejny pojedynczy kwiat rozkwita.
