Rośliny mięsożerne są bez wątpienia bardzo ciekawymi organizmami. Niezbędny do życia azot pobierają z ciał trawionych owadów. Jest to wyjątkowa strategia, która sprawia, że owadożerne gatunki są ciekawostką botaniczną.
Ewenement w świecie flory polega na odmiennym sposobie zdobywania pożywienia. Podczas gdy większość roślin opiera się na składnikach pozyskiwanych z podłoża, rośliny mięsożerne wchłaniają substancje z owadów, które udało im się schwytać. Wynika to z faktu, iż w środowisku naturalnym rosną one na glebach ubogich w składniki mineralne. Różnorodne strategie pozyskiwania pożywienia i ciekawy wygląd to cechy charakterystyczne roślin mięsożernych. Przyjrzyjmy im się bliżej. Poniżej prezentujemy listę najciekawszych gatunków.
Rośliny mięsożerne – stanowisko i wymagania
Pielęgnacja roślin owadożernych opiera się na znajomości ich specyficznych wymagań oraz zapewnieniu im odpowiednich warunków. Należy im zagwarantować jasne stanowisko z rozproszonym światłem słonecznym. Najlepiej będą rosły na parapecie o wschodniej lub zachodniej wystawie. Niektóre rodzaje roślin mięsożernych dobrze sobie radzą w pełnym nasłonecznieniu. Należą do nich rosiczka i kapturnica. Zwykłe podłoże do kwiatów nie nadaje się do uprawy takich roślin. Powinna to być mieszanka o odczynie kwaśnym z udziałem torfu i piasku w proporcji 2:1. W pielęgnacje istotne jest regularne podlewanie i niedopuszczanie do przeschnięcia bryły korzeniowej.
Uprawa roślin owadożernych – rosiczka i tłustosz
Rosiczka na maczugowatych zakończeniach pędów ma włoski. Z kolei tłustosz wytwarza delikatne fioletowe kwiaty, ale strategia zdobywania pożywienia jest u niego podobna. Poluje dzięki liściom pokrytym wydzieliną. Na ich końcach lśnią krople lepkiej wydzieliny, która umożliwia jej polowanie. Mięsożerne rośliny często wykorzystują lśniące krople do wabienia owadów. W naturalnym środowisku rosiczkę można spotkać na torfowiskach, które są ubogie w azot. Składniki pokarmowe pobierane z ciał owadów są przyswajalne dla roślin.
Jak uprawiać rośliny mięsożerne – muchołówka
Pułapka muchołówki swoim wyglądem przypomina nieco portmonetkę. Jej brzegi zakończone są tak, aby schwytany zdobycz nie mogła się wydostać na zewnątrz. W środku znajdują się włoski z enzymami trawiennymi. Proces zamykania pułapki wygląda naprawdę imponująco. Zadziwiająca jest szybkość, z jaką roślina reaguje na podrażnienie jej odnóżami pajęczaka lub muchy. Rosiczka dobrze czuje się na południowym oknie w niewielkiej doniczce o średnicy maksymalnie 9 cm. Wymaga odczynu gleby od 3 do 5. Co jakiś czas stare liście zamierają, a roślina w ich miejsce wypuszcza nowe. Usychające pułapki rośliny mięsożernej należy ucinać.
Jakie warunki należy zapewnić dzbanecznikowi i kapturnicy?
Dzbanecznik i kapturnica wydzielają nektar, którym wabią owady. W naturze te rośliny mogą osiągać imponujące rozmiary. Do większej pułapki w postaci dzbanka mogą wpadać nawet niewielkie ssaki! Takie okazy można spotkać w ogrodach botanicznych. Jako rośliny doniczkowe są dość trudne w uprawie. Wymagają dużej ilości rozproszonego światła operującego przez kilkanaście godzin dziennie. Preferują temperaturę do 25 stopni Celsjusza. Te rośliny mięsożerne nie lubią stać w przeciągu, nie tolerują także przenoszenia.
Różne gatunki roślin mięsożernych można z powodzeniem uprawiać w domu. Wystarczy zapewnić im jasne i ciepłe miejsce oraz stale wilgotne podłoże. Pamiętaj, że zdolność chwytania różnych organizmów jest dla roślin możliwością uzyskania dodatkowej porcji składników mineralnych, a nie głównym źródłem pożywienia. Tak jak pozostałe rośliny, również one przeprowadzają fotosyntezę i oddychają. Dlatego nie ma konieczności łapania much dla roślin owadożernych rosnących na twoim parapecie.
