Kolor żółty kojarzy się ze słońcem – budzi raczej pozytywne odczucia i kojarzy się dobrze. Niektórzy, myśląc o tej barwie, mają w głowie lato, szczęście, ciepło. Zawilec żółty również wywołuje uśmiech na twarzy – wygląda świetnie. Poznaj go lepiej!
Zawilec żółty (Anemone ranunculoides) to piękna, żółta roślina należąca do rodziny jaskrowatych. Gatunek ten idealnie nadaje się do siewu ogrodowego – można go jednak spotkać również w stanie dzikim. W tej formie występuje w Azji na Zakaukaziu oraz w większej części Europy.
Wygląd i cechy charakterystyczne
Zawilec żółty jest byliną, czyli rośliną, która żyje dłużej, niż 2 lata – inaczej roślina wieloletnia. Cechami charakterystycznymi jej wyglądu są niezdrewniałe górne części kwiatu. Co więcej, są one w stanie wielokrotnie wydawać zarodniki lub nasiona w ciągu swojego życia.
Ten piękny gatunek składa się z jasnożółtego kwiatu, którego skupiska tworzą kobierce. Zbudowany jest on z pięciu lub sześciu płatków z milimetrowymi włoskami osadzonymi na spodniej części.
Kolejnym elementem jest nierozgałęziająca się łodyga, do której przytwierdzone zostały trzy liście łodygowe. Są one silne, zbierają się w okółki – zgrupowane, wyrastające z jednego miejsca.
Jak uprawiać zawilca żółtego? Wymagania co do stanowiska i sposoby uprawy
Jeśli zainteresował cię wygląd tego gatunku, prawdopodobnie chciałbyś mieć go w ogrodzie. Nim jednak podejmiesz ostateczną decyzję, upewnij się, że ty i twój ogród jesteście w stanie spełnić wszystkie wymagania niezbędne do uprawy i rozwoju kwiatu.
Stanowisko
Ta ozdobna roślina uwielbia słońce. Najlepiej, jeśli posadzisz ją w miejscu z pełnym dostępem do promieni słonecznych. Jeśli jednak nie masz takiej możliwości, możesz ustawić ją w półcieniu.
Zwracaj uwagę na temperaturę w trakcie zimy. Choć jest to gatunek dobrze radzący sobie z mrozem, poniżej -6°C najprawdopodobniej zacznie zamierać.
Gleba
Idealna ziemia dla zawilców powinna być wilgotna, żyzna i przepuszczalna. Odczyn najlepiej lekko zasadowy lub obojętny. Próchnica będzie dodatkowym plusem.
Podlewanie
Dzięki silnemu, dobrze rozwiniętemu systemowi korzeniowemu, gatunek ten prawie wcale nie potrzebuje podlewania. Wyjątkiem są susze – wówczas warto raz na jakiś czas obficie ją podlać.
Uprawa i kwitnienie
Wiesz już, czego potrzebuje ta roślina. Aby osiągnęła ona maksymalny wzrost – 50 cm wysokości, musisz zapewnić jej najlepsze warunki do życia. Jeśli nadal jesteś zdecydowany, dowiedz się jak zasiać kwiatka.
Wystarczy, że ziarna zawilca ułożysz w odpowiednim miejscu i zasypiesz je wilgotną, przepuszczalną ziemią. Poczekaj, aż zacznie kiełkować, a następnie kwitnąć. Kwitnienie trwa 3 miesiące – od marca do maja. Możesz zasadzić je w rabatach albo pojedynczo, bezpośrednio w podłożu.
Anemone ranunculoides – w jaki sposób się rozmnaża?
Najlepiej rozmnażać z go nasion. Jest to najczęściej wybierany sposób u większości roślin. Istnieje także drugie rozwiązanie – podział kłączy. Jest to tzw. podział wegetatywny bylin, który polega na rozwoju nowych organizmów z tych już istniejących. Aby było to możliwe, pędy muszą być mocne, a korzenie dobrze rozwinięte. Z tego powodu sposób ten jest możliwy jedynie u bylin, gdyż spełniają one te warunki.
Zawilec żółty – czy jest to roślina trująca?
Nie daj się zwieść przyjemnemu, delikatnemu zapachowi i ładnemu wyglądowi – ten gatunek zaliczany jest do roślin trujących. Spożycie najmniejszej ilości tego kwiatu skutkuje konsekwencjami zdrowotnymi – mdłościami, biegunką, a także podrażnieniem błon śluzowych. Związane jest to z tym, że kwiatek ma w sobie substancję o właściwościach trujących – ranunkulinę. Jeśli więc posiadasz zwierzęta domowe, trzymaj je od nich z daleka.
Zawilec gajowy, pospolity i inne kwiaty należące do jaskrowatych
Zawilec żółty nie jest jedynym gatunkiem zaliczanym do rodziny jaskrowatych. Przykładowe gatunki, które należą do tej samej grupy, to m.in.:
- zawilec pospolity,
- zawilec gajowy,
- zawilec japoński,
- zawilec grecki,
- zawilec lipski,
- zawilec wieńcowy,
- zawilec wielkokwiatowy,
- zawilec apeniński,
- zawilec narcyzowy.
Każdy z nich różni się od siebie – niektóre są bardziej trujące, inne mniej lub wcale. Kolory kwiatów również bywają odmienne, podobnie jak wysokości, na jakie mogą one wyrastać. Najwyższy z nich, „Anemone” osiąga 90 centymetrów.
Zawilec żółty – podsumowanie
Podsumowując, jest to urokliwa, ale niebezpieczna roślina. Stopień jej szkodliwości nie jest zabójcza, jednak może osłabić zdrowie na kilka dni. Zalecamy więc podziwiać je z dalszej odległości, szczególnie jeśli jesteś z pupilem.
Wymagania co do ziemi, podlewania i stanowiska nie są zbyt duże. Uprawiać ten kwiat może każdy, kto ma chęci i wolne miejsce w swoim ogrodzie. Największym plusem zawilca jest dobra odporność na mróz i choroby.
