Szakłak (Rhamnus) to rodzaj roślin z rodziny szakłakowatych. Występuje ponad sto różnych gatunków, jednak najbardziej popularnym jest szakłak pospolity. Co warto wiedzieć o tej ciekawej roślinie? Podpowiadamy!
Szakłak to wspólne określenie na około 150 gatunków drzew lub krzewów, które różnią się od siebie wielkością, pokrojem, a także zapotrzebowaniem na składniki odżywcze obecne w glebie. W naszej rodzimej florze można spotkać wyłącznie szakłaka pospolitego, jednak reszta gatunków rozłożona jest równomiernie niemal po całej półkuli północnej. Dowiedz się więcej o tych roślinach!
Szakłak – charakterystyka
Poza Europą szakłaki można spotkać przede wszystkim w Afryce Północnej. Są to drzewa lub krzewy o bardzo różnych wysokościach. Z reguły jednak uważa się je za niewysokie – rzadko przekraczają wysokość 5 metrów. Wiele gatunków ma ciernie, jednak nasz rodzimy szakłak pospolity jest ich pozbawiony.
Liście zazwyczaj dosyć szybko opadają na zimę. Są lekko owłosione z wyraźnie piłkowanymi brzegami. Krzew wydaje niemal niewidoczne kwiaty, często pozbawione płatków. Drzewo kwitnie od maja do czerwca. Co ciekawe, jego pędami odżywiają się różnego rodzaju zwierzęta leśne, między innymi kuna.
Szakłak – uprawa i pielęgnacja
Uprawa szakłaka w ogrodzie nie powinna przysporzyć ci problemów. To roślina, której wymagania nie są wygórowane. Aby zapewnić jej jak najlepsze warunki, wystarczy wybrać podłoże o lekko kwasowym odczynie. Szakłak jest wysiewany z nasion, najczęściej wiosną i jesienią.
Jeżeli obawiasz się inwazji szkodników, czy związanych z nimi chorób, w tym wypadku możesz spać spokojnie. Szakłaki, także gatunek pospolity są na nie bardzo odporne i rzadko chorują. Dla najbardziej efektywnego kwitnienia dobrze jest zapewnić im słoneczne stanowisko.
Drzewa i krzewy z rodzaju szakłak są bardzo lubiane ze względu na przyciąganie owadów i zwierząt. Są zapylane przez pszczoły i muchówki, bytują na nich larwy motyli cytrynków. Stanowią także dom dla wielu gatunków ptaków.
Szakłak jako surowiec leczniczy
Owoce i kora szakłaka są znanym i cenionym surowcem zielarskim wykorzystywanym przez wieki w medycynie ludowej. Dzięki badaniom naukowym wiadomo dzisiaj, że w dojrzewających roślinach zawarte są między innymi garbniki, glikozydy, flawonoidy, antrazwiązki i sole mineralne.
Odwar z tej niepozornej rośliny ma działanie wywołujące biegunkę. Jest więc wykorzystywany w zaparciach i problemach z perystaltyką jelit. Nie powinien być jednak podawany osobom z przewlekłym zapaleniem jelit oraz z zapaleniem wyrostka robaczkowego.
Bardzo ważne jest to, że szakłak pospolity powinien być spożywany tylko w formie przygotowanych wcześniej odwarów i suszów. Roślina w surowej formie jest trująca i nie warto spożywać jej na własną rękę.
Szakłak – podsumowanie
Szakłak to określenie, pod którym kryje się wiele gatunków niewielkich drzew i krzewów. Szakłak pospolity nieco przypomina kruszynę. Występuje na całym niżu naszego kraju. Najczęściej można spotkać go w zaroślach i na obrzeżach lasów. To urocza roślina miododajna, która jest domem dla ptaków i pożytecznych owadów. Nie ma wygórowanych wymagań w kwestii uprawy.
