Klon srebrzysty to efektowny gatunek drzewa, który pochodzi z Ameryki Północnej. Można go spotkać również w Polsce. Najlepiej czuje się w przestrzeni miejskiej, dlatego nierzadko ozdabia parki, skwery czy aleje. Po czym go rozpoznać?
Ten gatunek drzewa prezentuje się wyjątkowo okazale i estetycznie. Najbardziej malowniczy pokrój mają starsze okazy. To roślina o luźnym, ale bardzo ładnym pokroju, którego trudno nie rozpoznać. Ze względu na łuszczącą się korę przywodzi na myśl brzozę. Pozostałe odmiany klonu nie mają jednak tej cechy, co czyni go wyjątkowym wśród swoich kuzynów. To drugi najczęściej sadzony gatunek klonu w Polsce (zaraz po klonie jesionolistnym). Poznaj bliżej klon srebrzysty i przekonaj się, czy zdołasz posadzić gatunek w ogrodzie lub na działce.
Jak wygląda klon srebrzysty?
To liściaste drzewo o luźnym, wzniesionym pokroju. Ma szeroką koronę, a jego młode gałęzie charakterystycznie zwisają. Na terenie Polski nie osiąga wysokości większej niż 30 m, ale w swojej ojczyźnie może osiągnąć nawet 40 m. Średnica pnia wynosi natomiast 1,5 m. Kora ma kolor szary i brunatny i łuszczy się płatami, podobnie jak brzoza. Ta cecha wyraźnie odróżnia klon srebrzysty od swoich kuzynów.
Liście klonu srebrzystego mają długość od 8 do 14 cm i rosną na wydłużonych ogonkach. Są pięcioklapowe i podwójnie piłkowane. Blaszka liściowa jest jasnozielona, a na dolnej dostrzec można małe, srebrzyste włoski. Gdy nadchodzi jesień, zmieniają barwę na czerwoną i żółtą. Drzewo kwitnie od kwietnia do maja, a bladoróżowe i czerwone kwiaty można dostrzec jeszcze przed rozwinięciem się liści.
Klon srebrzysty to dwupienna roślina. Frędzelkowate kwiaty męskie są krótkoszypułkowe. Żeńskie mają natomiast długie szypułki. Owoce pojawiają się latem. Mają postać orzeszków ze skrzydełkami. Zimowe pąki drzewa są niewielkie. Zarówno szczytowe, jak i boczne są do siebie zbliżone rozmiarem. Mają kulisty kształt i kolor od czerwonego po zielony. Brzegi łusek pąków są obwiedzione jasną otoczką i pokryte niewielkimi, brązowymi włoskami. Pąki kwiatowe są znacznie większe od liściowych.
Same pędy klonowe są w tym przypadku obłe i mają kolor oliwkowobrązowy. Tam gdzie wystawione są na mocne słońce, z czasem czerwienieją. Jeśli chodzi o skrzydlaki, mają one spore rozmiary, nawet do 5 cm i są rozchylone pod kątem ostrym. Orzeszki są natomiast wypukłe i przeważnie tylko jeden z nich ładnie się wykształca. Druga sztuka jest raczej szczątkowa. Dojrzałość osiągają z końcem maja i wtedy samoistnie opadają. Niemal od razu po spadzie są gotowe, by wykiełkować na nowo. Na terenie Ameryki skrzydlaki są szczególnie lubiane przez wiewiórki.
Ciekawe odmiany klonu srebrzystego
- „Pyramidale” – odmiana, która ma szeroką i efektowną koronę;
- „Borns Braciosa” – ta odmiana ma największe liście spośród wszystkich klonów srebrzystych;
- „Lutesces” – dorosłe okazy wybarwiają liście na kolor lekko żółty, szczególnie w miejscach słonecznych.
Klon srebrzysty – uprawa i pielęgnacja
Jeśli chcesz posadzić klon srebrzysty w ogrodzie, wybierz stanowisko słoneczne, ewentualnie lekko zacienione. Podłoże powinno być żyzne i odpowiednio wilgotne. Nie zaszkodzi mu okresowa susza, ale nie będzie się wówczas efektownie rozwijać. Konary klonu srebrzystego są dosyć łamliwe i podatne na działanie wiatru. Dobrze znosi zanieczyszczenia powietrza i nie przeszkadzają mu miejskie spaliny. To także gatunek mrozoodporny.
Nie ma potrzeby, by przycinać klon srebrzysty. Pokrój klonu i tak pozostaje bardzo ładny i estetyczny. Jeżeli spróbujesz podcinać gałęzie, możesz przez przypadek je uszkodzić. To, o czym musisz szczególnie pamiętać, to podlewanie drzewa i unikanie zbytniego zasolenia, jeśli chodzi o podłoże. Gdy zaczyna się zima, klon srebrzysty należy bielić. Klon srebrzysty można w prosty sposób rozmnażać. Robi się to przez sadzonki lub wysiew nasion.
Klon srebrzysty. Biologia i ekologia
W swoim ojczystym kraju klon srebrzysty tworzy skupiska razem z wierzbami, olszami czy brzozami. Wszystkie te gatunki należą do rodziny Acer. Gatunek ten rośnie bardzo szybko i efektownie i właśnie dlatego tak dobrze sprawdza się w mieście. Okres wegetacyjny klon rozpoczyna już w marcu. Zdarza się nawet, że dzieje się to już w lutym. To znacznie szybciej niż w przypadku innych gatunków z tej rodziny.
Co ciekawe, istnieją także niższe odmiany klonu srebrzystego. Nie przekraczają wówczas wysokości 15 m. Do mniejszych ogrodów nadają się również okazy szczepione na pniu. Wówczas taki klon może występować jako soliter albo w grupie z innymi ozdobnymi gatunkami.
Jakie zastosowanie ma ten gatunek?
To bardzo popularna roślina ozdobna. Ponadto drewno klonu srebrzystego jest lekkie (choć kruche). Choć łatwo je obrabiać, w stolarce wykorzystuje się raczej inne odmiany klonu. Produkuje się z niego natomiast papier. Należy jednak uważać na korzenie klonu srebrzystego. W przeciwieństwie do łamliwych konarów są one mocne i mogą uszkadzać utwardzoną nawierzchnię. Stanowią zagrożenie np. dla chodników, ale także dla rur kanalizacyjnych biegnących pod ziemią.
Wybierając klon srebrzysty do swojego ogrodu, zastanów się, czy masz na to wystarczającą ilość przestrzeni. To zwykle okazałe drzewo, które może być zbyt inwazyjne dla pozostałych roślin. Zawsze możesz zdecydować się na mniejszą odmianę, która przyozdobi twoją zieloną przestrzeń, ale jej nie zdominuje. Gatunek ten najłatwiej jest rozpoznać po charakterystycznych, pięciopalczastych, ale ostro zakończonych liściach.
