Koźlarz dębowy to grzyb, który zaskakuje swoją zmiennością barw i wyglądem. Choć jest jednym z tych grzybów, które można spotkać podczas spacerów po lasach dębowych, warto znać jego charakterystykę, by nie pomylić go z innymi, podobnymi gatunkami.
Budowa i charakterystyka
Koźlarz dębowy posiada owocnik o średnicy 4-18cm, którego barwa waha się od rdzawobrązowej po brązowopomarańczową. W młodości jest kulisty, z czasem staje się półkulisty, by w końcu przyjąć formę poduszkowatą. Skórka tego grzyba wystaje poza brzeg kapelusza, a jej powierzchnia zmienia się w zależności od pogody — w czasie suchej jest filcowata i matowa, natomiast w okresie deszczowym może być lepka.
Rurki i pory
Rurki koźlarza dębowego mają długość od 15 do 35 mm i są białawe, jednak z wiekiem ciemnieją. Na przekroju mogą przyjmować odcienie fioletu. Pory są drobne, okrągłe — młode są białawe, ale z czasem mogą stać się śmietankowożółte.
Trzon i miąższ
Trzon jest początkowo gładki, brązowoczerwonawy, pokryty białymi, a potem brązowoczerwonymi łuseczkami. W miejscach ugniecenia zmienia kolor na czerwony lub niebieskozielony. Miąższ jest biały, ale po przekrojeniu zmienia kolor na czerwony, a później na fioletowoszarawy lub czarny.
Występowanie
Koźlarz dębowy preferuje tereny podgórskie i górskie, a jego ulubionym miejscem są lasy dębowe. Jego obecność jest wynikiem symbiozy z dębami, takimi jak dąb szypułkowy czy dąb omszony.
Zastosowanie i smak
Jest to grzyb jadalny, o łagodnym smaku i charakterystycznym, grzybowym zapachu. Doskonały do różnych potraw.
Gatunki podobne
Chociaż koźlarz dębowy jest jadalny, istnieje ryzyko pomyłki z innymi gatunkami, takimi jak koźlarz czerwony, koźlarz świerkowy czy koźlarz sosnowy. Warto więc dokładnie znać jego charakterystykę.
Podsumowanie
Koźlarz dębowy to wspaniały przedstawiciel flory grzybowej lasów dębowych. Jego charakterystyczny wygląd i smak czynią go jednym z ulubionych grzybów wielu zbieraczy. Jednak, jak każdy grzyb, wymaga ostrożności i dokładnej identyfikacji przed spożyciem.
