Cissus australijski jest jednym z najpopularniejszych gatunków należących do tej rodziny. Powszechnie uprawia się go w warunkach domowych. To popularne pnącze, charakteryzujące się efektownymi liśćmi i łatwą pielęgnacją. Choć naturalnie występuje w lasach australijskich i oplata drzewa, doskonale rośnie w uprawie pokojowej.
Cissis australijski – skąd pochodzi?
Cissus australijski jest pnączem należącym do rodziny winoroślowatych. Naturalnie występuje na terenach wschodniej Australii, najczęściej na terenach górskich. Preferuje okolice charakteryzujące się dużą wilgotnością. Lasy, w których występuje, znajdują się zwykle na dość znacznej wysokości, nawet 1000 metrów nad poziomem morza.
Zarówno w Europie, jak i w Stanach Zjednoczonych uznawany za roślinę ozdobną, najczęściej uprawiana w ogrodzie. W Polsce natomiast sadzony jedynie w doniczkach. Rzadko i skąpo kwitnie, lecz charakteryzuje się efektownymi, postrzępionymi liśćmi.
Czym charakteryzuje się Cissus antarctica?
Cissus australijski jest luźnym pnączem. Jego pędy są bardzo długie, mogą osiągać długość nawet 3 metrów. Rosnąc w naturalnych warunkach, korzysta z naturalnych podpór, natomiast w uprawie doniczkowej zwykle zwisa w dół.
Drewniejące pędy są dość smukłe, wyposażone w wąsy czepne.
Liście cissusa są pojedyncze, o kształcie owalnym lub sercowatym. Stanowią główną ozdobę rośliny.
Jak przebiega uprawa doniczkowa?
Uprawa pokojowa cissusa australijskiego jest wyjątkowo prosta. Preferuje jasne pomieszczenia o umiarkowanej temperaturze. Dzięki temu świetnie radzi sobie w mieszkaniach. Latem, podczas okresu wegetacyjnego spokojnie znosi wysokie temperatury, a zimą może być wyniesiona do chłodniejszego pomieszczenia.
Wymagania glebowe tego pnącza są dość umiarkowane. Najlepiej sadzić go do podłoża torfowego, o wysokiej żyzności. Warto dodatkowo wymieszać je z ziemią liściową. Należy pamiętać o zastosowaniu donicy z otworami, a dodatkowo warto na dno wysypać keramzyt lub innego rodzaju warstwę drenażową.
W jakim miejscu najlepiej stawić roślinę?
Roślina ta preferuje nasłonecznione pokoje, zwłaszcza gdy jest to światło rozproszone, np. przez firanki. Dobrze znosi także zacienione pomieszczenia, przez co świetnie poradzi sobie w mieszkaniach zwróconych na każdą stronę świata.
Cissus australijski powinien być podlewany sporadycznie i umiarkowanie. Bardzo istotne jest, aby przed powtórnym podlaniem ziemia dokładnie przeschła. Nadmierne przelewanie rośliny jest znacznie bardziej szkodliwe niż ewentualne delikatne przesuszenie. Zimą warto zraszać liście.
Warto regularnie nawozić cissusa. Najlepiej sprawdzają się preparaty zawierające dużą ilość potasu. Są to płynne nawozy kierowane do roślin o ozdobnych liściach.
Jak przesadzać i rozmnażać pnącze?
Cissus australijski po upływie kilku lat może osiągnąć znaczne rozmiary. Z tego względu konieczne możne okazać się przesadzenie. Jeśli jest to bardzo utrudnione ze względu na wielkość rośliny, należy wymienić jedynie wierzchnią warstwę ziemi.
Przez pierwsze kilka lat warto przesadzać cissusa raz w roku, najlepiej w okresie wiosennym. Jeśli cissus nie rośnie w dół, koniecznie wymaga podpory już od pierwszych miesięcy w nowej doniczce.
Z których pędów mogą powstać sadzonki?
Młode pędy jest bardzo ciężko ukorzenić. Z tego względu na sadzonki wybiera się zdrewniałe. Należy je odciąć i umieścić w wodzie. Po stosunkowo krótkim czasie powinny wypuścić pierwsze korzenie. To prosty i skuteczny sposób rozmnażanie cissusów.
Zastosowanie cissusa australijskiego
Cissus australijski w warunkach uprawy doniczkowej najczęściej umieszczany jest w wiszących kwietnikach. Czasem bywa także umieszczany na ścianie. Ze względu na bardzo długie pędy rzadko stawia się go na podłodze lub parapecie. W takich sytuacjach konieczne jest zastosowanie kratownicy lub innego rodzaju podpórki.
Okazy wieloletnie można czasem spotkać rozpięte na ścianie. Jednak ze względu na zalecane zraszanie jest to najmniej praktyczny sposób uprawy.
Cissus australijski – choroby i szkodniki
Uprawiany doniczkowo cissus może zapadać na choroby wywoływane zarówno przez bakterie, jak i grzyby. Również niewłaściwa pielęgnacja może przyczynić się do powstawania plan na liściach.
Szkodnikami atakującymi cissusy najczęściej są przędziorki, wełnowce oraz mszyce. W takim przypadku warto zastosować chemiczne środki eliminujące problem oraz chroniące roślinę na przyszłość.
Cissus australijski to efektowne, bardzo proste w uprawie pnącze. Świetnie sprawdzi się w uprawie doniczkowej, tworząc obfite, intensywnie zielone zwisy. To doskonały wybór do wiszących kwietników.