Tabela – właściwości
| Zagadnienie | Opis |
| Jadalny czy nie? | Niejadalny |
| Sezon | Występuje przez cały rok |
| Występowanie | Pospolity w Polsce, szeroko rozprzestrzeniony w Europie, Azji i Ameryce Północnej |
| Wygląd | Ma listkowatą, rozetkowatą lub nieregularną plechę w kolorach szaro-zielonych |
| Rozmiar | Średnica plechy 2-6 cm |
| Właściwości | Zawiera m.in. atranorin, chloroatranorin i kwas physodiowy |
| Zastosowanie w kuchni | Brak zastosowania w kuchni |
Cechy morfologiczne
Pustułka pęcherzykowata tworzy listkowatą, rozetkowatą lub nieregularną plechę o średnicy 2-6 cm. Górna powierzchnia ma barwę szarą lub szarozieloną, dolna jest czarna w środku i brązowa na brzegach. Kora występuje na obu stronach plechy. Pojawiają się na niej białe lub białozielonawe urwistki. Apotecja z tarczkami powstają bardzo rzadko.
Występowanie i siedlisko
Pustułka pęcherzykowata jest szeroko rozprzestrzeniona w strefie umiarkowanej półkuli północnej, ale występuje także w Afryce Południowej i na wyspach południowej półkuli. W Polsce jest bardzo pospolita. Rośnie głównie na korze drzew iglastych i liściastych, rzadziej na drewnie, słomianych dachach czy bezpośrednio na podłożu.
Zastosowanie
Jest wykorzystywana jako bioindykator stanu środowiska. Obecność tego gatunku świadczy o małym zanieczyszczeniu powietrza związkami siarki. Ze względu na swój pospolity charakter, jest najczęściej stosowanym gatunkiem w lichenoindykacji.
Ciekawostki
- Ma zdolność akumulacji metali ciężkich, stąd jest wykorzystywana do oceny stopnia zanieczyszczenia środowiska tymi metalami.
- Zawiera związki o właściwościach przeciwbakteryjnych.
Podsumowanie
Pustułka pęcherzykowata jest pospolitym gatunkiem porostu, występującym w Polsce i wielu regionach świata. Charakteryzuje się listkowatą plechą w kolorach szaro-zielonych. Rośnie głównie na korze drzew, rzadziej na innych powierzchniach. Jest wykorzystywana jako bioindykator stanu środowiska.
