Tabela – właściwości
| Zagadnienie | Opis |
| Jadalna czy nie? | Jadalna po obgotowaniu. |
| Sezon | Sierpień – październik. |
| Występowanie | W Polsce rzadka, występuje w górach, np. Świętokrzyskich. |
| Wygląd | Rdzawo-brązowy kapelusz, brązowe blaszki, brak pierścienia. |
| Rozmiar | Kapelusz 2–10 cm. Trzon 5–15 cm wysokości i 1,5 cm grubości. |
| Właściwości | Zawiera substancje, które surowe mogą być szkodliwe. |
| Zastosowanie w kuchni | Nadaje się do gotowania, smażenia, marynowania. |
Opieńka bezpierścieniowa rośnie zarówno na martwych, jak i żywych drzewach liściastych, głównie na bukach. Jest pasożytem i saprotrofem. Wywołuje chorobę drzew zwaną opieńkową zgnilizną korzeni.
Grzyb ten zawiera pewne związki chemiczne, które w stanie surowym mogą być szkodliwe dla niektórych osób. Dlatego przed spożyciem zaleca się obgotowanie przez ok. 5 minut i odlanie wywaru.
Dopiero po takim przygotowaniu opieńkę bezpierścieniową można poddawać dalszej obróbce termicznej według przepisów kulinarnych. Sprawdzi się do gotowania, smażenia, marynowania i wielu innych dań.
Ciekawostki o opieńce bezpierścieniowej
- Do 2003 r. w Polsce stwierdzono jej występowanie tylko w Górach Świętokrzyskich i w Bieszczadach.
- Kiedyś traktowana jako odmiana opieńki miodowej.
- Ma brązowe blaszki i brak pierścienia w odróżnieniu od opieńki miodowej.
- Rośnie na drzewach liściastych, a nie iglastych jak opieńka ciemna.
Podsumowanie
Opieńka bezpierścieniowa to interesujący grzyb jadalny o wielu cennych właściwościach. Choć rzadsza od innych opieniek, warto ją rozpoznawać w lesie i wykorzystywać w kuchni. Przy odrobinie uwagi można odróżnić ją od podobnych gatunków.
