Jednym z najciekawszych przedstawicieli flory grzybowej w Polsce jest mleczaj. Jego historia, charakterystyka i różnorodność gatunkowa sprawiają, że zasługuje na szczególne miejsce w świecie mykologii.
Systematyka i nazewnictwo
Mleczaj, znany naukowo jako Lactarius Pers., należy do rodziny gołąbkowatych (Russulaceae). Christiaan Persoon był pierwszym, który opisał ten rodzaj w 1797 roku. Nazwa „mleczaj” została nadana przez Józefa Jundziłła w 1791 roku, ale w literaturze mykologicznej można spotkać też takie określenia jak bedłka czy rydz.
Charakterystyka mleczaja
Mleczaje rosną w glebie i posiadają naziemne owocniki z kapeluszem i trzonem. Kapelusze różnią się rozmiarami – od małych o średnicy 3 cm do dużych osiągających 30 cm. Co charakterystyczne, po uszkodzeniu wydzielają sok mleczny, który u niektórych gatunków zmienia kolor na powietrzu.
Gatunki mleczajów w Polsce
W Polsce można spotkać wiele gatunków mleczajów, wśród których znajdują się mleczaj najostrzejszy, mleczaj ostry, mleczaj lśniący, mleczaj rydz, mleczaj dębowy czy mleczaj wełnianka.
Występowanie i znaczenie
Mleczaje są rozpowszechnione na całym świecie, opisano ich ponad 200 gatunków, a liczba ta ciągle rośnie. W Europie występuje około 100 gatunków. To grzyby mykoryzowe, które łączą się w symbiozie z drzewami. Choć wiele z nich jest jadalnych i cenionych przez grzybiarzy, niektóre z powodu gorzkiego mleczka są unikane.
