Tabela – właściwości muchomora czerwonego
zagadnienie | opis |
Jadalny czy nie? | Niejadalny, silnie trujący |
Sezon | Czerwiec – Listopad |
Występowanie | Występuje w lasach liściastych, iglastych i mieszanych w Polsce |
Wygląd | Czerwony kapelusz z białymi kropkami, biały trzon |
Rozmiar | Kapelusz do 20 cm średnicy, trzon do 20 cm wysokości |
Właściwości | Zawiera silne toksyny – muskarynę i kwas ibotenowy |
Zastosowanie w kuchni | Nie nadaje się do spożycia, grozi śmiercią |
Siedlisko i występowanie
Muchomor czerwony rośnie od czerwca do listopada, najczęściej w lasach liściastych, iglastych i mieszanych na terenie całej Polski. Preferuje cieplejsze rejony nizinne i podgórskie. Często występuje pośród mchów lub w pobliżu ścieżek leśnych.
Wygląd i cechy charakterystyczne
Charakterystycznym elementem tego grzyba jest jaskrawoczerwony, lejkowaty kapelusz o średnicy do 20 cm. Jego powierzchnia pokryta jest białymi plamkami, które z czasem zanikają. Trzon osiąga do 20 cm wysokości, jest biały, zwieńczony białym pierścieniem. Miąższ biały, po uszkodzeniu czerwienieje. Ma słaby, nieraz opisywany jako mdły zapach.
Toksyczność i objawy zatrucia
Muchomor czerwony należy do grupy śmiertelnie trujących grzybów. Zawiera dwie silne toksyny – muskarynę i kwas ibotenowy, które uszkadzają wątrobę, nerki i mogą prowadzić do śmierci. Objawy zatrucia to nudności, wymioty, biegunka, spadek ciśnienia krwi. W cięższych przypadkach obrzęk i niewydolność narządów prowadząca do zgonu.
Ciekawostki o muchomorze czerwonym:
- Zatrucie muchomorem czerwonym może przebiegać bezobjawowo przez kilka dni, po czym nagle wystąpią poważne dolegliwości.
- Dawniej wykorzystywany był jako trucizna na muchy stąd jego nazwa.
- W Polsce notuje się kilkanaście zatruć rocznie, z czego kilka ze skutkiem śmiertelnym.
- Należy do grzybów pod ochroną gatunkową.
Podsumowanie
Muchomor czerwony to niebezpieczny grzyb o wysokiej toksyczności, który może stanowić śmiertelne zagrożenie. Rośnie w polskich lasach od czerwca do listopada. Charakteryzuje się czerwonym kapeluszem w białe kropki i białym trzonem. Ze względu na zawartość śmiertelnych toksyn nie nadaje się do spożycia. Warto zapoznać się z jego wyglądem, by uniknąć pomyłek.